İlk Tiyatromuz...

Anne,çocuğunu tiyatroya götürmek istemiştir ne zamandır."Resim yapıyoruz,kitap okuyoruz,şarkı söylüyoruz ama sinema ve tiyatroylada tanıştırılması gerek" diye düşünmüştür.

Sinema için erken olabilir,uzun süre sabit kalmayı gerektirdiğinden çocuk sıkılabilir,heveslendireyim derken hepten ters tepebilir.

Ama tiyatro neden olmasındır ? Hem daha kısa, hemde bizzat canlı canlı yaşanılanları görebilmek daha ilgi çekici olabilir.

Yaşına uygun bir oyunda seçildimi tamamdır bu iş.

Daha gitmeden evde anlatılır durum,çok güzel bir oyun oynanacağı ve koltuğunda oturup izlemesi gerektiği tembih edilir.

Vee girilir salona,şaşkın gözlerle etraf incelenir,sahnedeki dekor oyuncaklarla "oyniyimmi annecim" diye bir şans denenir,ama çok zorlanmaz.Perde açılana kadar etraftaki çocuklar gözlemlenir,bazılarıyla sohbet edilir hatta gıdıklamaca oynanır :)

Ne olur ne olmaz diye erken gidildiğinden sabırsızlıkla oyunun başlama saati beklenir.Anne"inşallah çişi mişi gelmez wc ne taraftaki acep, bi koşu yetiştiririm",çocuk "Ahh şu sahnedeki bisiklete bi binebilsem"diye düşünmektedir bir taraftan.

Otur,kalk,"şurası dahamı iyiki,arkayamı geçsek,ön tarafa başka gelen olurmuki " diye düşünürken başlama saati gelmiştir bile. 

Büyük bir dikkat ve ilgiyle oyun izlenir,tamda annenin kızından beklediği gibi.Aralarda anne ile sahne üzerine sohbet yapılır bıdı,bıdı,bıdı...

Prenses ablanın sorduğu sorulara salondaki çocuklarla birlikte "eveeeeett,haaaayıırrr" gibi cevaplar verilir tahmin edildiği üzere ve tabiki şak şak şak alkışlar eşlik eder müzikli ve danslı sahnelere.

• 
  

Konu oyuncak dolu bir odada geçmektedir.Oyuncaklardan prenses,tavşan,ayı,tilki canlanır ve oyun oynamaya başlarlar.Ama oyunun adı "Yalancı Tilki" ya,bu tilkicik durmadan rahatsız eder arkadaşlarını,canlarını acıtır bazen,yalan söyler sürekli.Ve birgün onları korkutacağım derken çöp kutusuna sıkışınca yine arkadaşları yardımına gelecektir,o günden sonra iyi olmaya söz verir tilkicik ve birdaha hiç yalan söylemeyeceğine.Ana temada yalanın ne kadar kötü birşey olduğunu çocuklara kavratmaktır zaten.Aralardada oyuncaklara zarar verilmemesi gerektiği ve oynadıktan sonra toplanması gerektiği mesajı verilir. 

Çocuk sevinçle alkışlar,ne kadar anladı bilinmez konuyu ama yüzü gülmüştür ya önemli olanda odur.

Annede kızıyla birlikte bir ilki yaşamış olmaktan dolayı mutludur,gururludur.

Bunu ilerleyen zamanlarda sinema,konser v.s. takip edecektirya onun hayalini kurmaktadır,kızı büyüdükçe paylaşımlarda zenginleşecektir ve gözleri dolmaktadır.