Son Duru'mlar Ve Ben

İki buçuk diyorum soranlara artık,27 aylık demek tuhaf geliyor.Üç ayda çok şey değişecek biliyorum ama olsun bunu benim bilecek olmam yeterli.

Politik durumlar tam gaz devam ediyor artarak.
Baba yokken"annecim en çok seni seviyorum,hadi evcilik oynayalım",
baba gelince "babacım en çok seni seviyorum,hadi atçılık oynayalım"

Bilgisayarda olmamı istemiyor kesinlikle,başında görünce sinir oluyor.Bi keresinde "kızım dur bişeye bakıyorum"demişim,ondan sonra  baba eve her geldiğinde "anne sen git bigisalada bişeye bak" diyor bücür.Gülsemmi ağlsammı bilemedim.
Hoşlanmadım'lar,sanırım'lar,galiba'lar havada uçuşuyor,ne duysam şaşırmıyorum artık.
Çok fena dilli düdük oldu iyice,sürekli bıdır bıdır modunda.

Tek başına oyun oynama durumları var ama yanında birilerini istiyor genelde,bakıyorki umut yok ancak öyle biraz yalnız takılabiliyor.
"masuscuktan parka gidelimmi annecim ne dersin?" (park arka oda oluyo,peluş oyuncak kabilesi toplaşıp gidiyoruz)
"masuscuktan maakete gidelim,sende geemek isteemisin annecim?" (market mutfak oluyor elimizde poşet zerzavat topluyoruz)
Annecim,babacım,kibarlıktan kırılıyoruz son günlerde caillou'dan öğrendi muhtemelen.Tv.caillou'dan ibaret neyseki fazla bakmıyor,biz bişey izlerken pat diye kapatıyor tv.yi.
Kes,yapıştır durumlarına bayılıyor,dergilerden resimler kesip defterine yapıştırıyoruz,hikaye yapıyoruz.Bu konularda baba daha yaratıcı,ben ondan kopya çekiyorum :)

Kitaplarıyla arası güzel,yalnız konuşmaktan okuduklarımı anlayamıyor orası ayrı :) Bir- iki kitap okuma gibi bi durumumuzda yok,ne var ne yok toplayıp getiriyoruz odaya.
Çok parçalı pazzle aldım bikaç tane,sevdi hergün uğraşıyoruz onlarlada.

Bir saat,iki saat güzel böyle oyunla aktiviteyle ama bu sabahtan akşama kadar devam edince vede izin günümde olmayınca benim adıma eğlenceli olmaktan çıkıp bunaltıcı bi hal alıyor.Havalarda soğudu,park bahçe durumları minimuma inecek,bakalım ne yapacağız bu kış evde.Artık "masuscuktan"larımız artacak gibi :)
Öğle uykusuda tamamen bitti,sabah çok erken kalkarsa ancak uyutuyorum oda çok nadir.Akşam 8-9 sabah 8-9 uyuma saatleri.Hiç molam yok yani gün içinde sürekli mesaideyim.
Şöyle 4-5 yaşlarında bi çocuk olsa binada hergün bize gelse müthiş olurdu :) Duru hiç sıkılmadan saatlerce oynardı onunla.

Genelde kolay idare edilebilen bi çocuk,hepte öyle oldu,kolay bi çocuk,zor olan benim.Bazen kızıyorum kendime, onu ikna edebileceğimi bile bile sesimi yükseltmeyi tercih ediyorum anlık,sonra pişman oluyorum,ama neye yarar.

Muftakta en büyük yardımcım,ne zaman işim olsa "annecim yardım isteemisin",hayır demek ne mümkün.Anında sandalye çekilerek itinayla karıştırılıyor tezgah üstü.

Tuvalet eğitimini tamamladık,bu ay lazımlığı kaldırıp adaptörede geçtik,sorun yok herşey yolunda.

Yemek yeme durumları idare eder.Son zamanlarda hastalıklar girince araya iştahsızlıklar oldu.
Çoğunlukla ben yediriyorum hala,o mıy mıy yediğinde dayanamıyorum alıyorum kaşığı elime.
Canı istediğinde çok güzel yiyor aslında (puding,meyveli yoğurt,muhallebi,makarna) ama ana yemeklerde kontrol bende.

Ben;
Yorucu vede bunaltıcı olsada ve kendime pek zaman ayıramasamda iyiyim şükür,şükür etmek lazım bolca.
Çok sabırlı değilim sanırım,ani tepkiler veriyorum bazen,sesimi yükseltiyorum,sonra üzülüyorum kızıma,haketmediğini biliyorum çünkü,kızıyorum kendime.Çok sabırlı olmayı öğrenmem lazım kızım için.
Ben;
Bana iyi gelen insanlarla görüşmeyi seçiyorum,pozitif olmaya çalışıyorum her zaman,negatiflikleri çıkarıyorum hayatımdan,gülümsemeyi seviyorum.
Şükür etmek lazım bolca,gülümsemek lazım.

Gülümseyenleriniz bol olsun :)